Zdrowia, szczęścia, pomyślności. Brzmi znajomo? To najczęstsze życzenia, które składamy i które otrzymujemy. Jak to szczęście osiągnąć? O tym Joanna Szmurło, specjalista psychoterapii uzależnień, dyrektor Ośrodka Terapeutycznego Revenu w Białymstoku.
Na początek trzeba się zastanowić, co to właściwie dla mnie znaczy „być szczęśliwym”. Niektórzy powiedzą, że szczęście to zdrowie, rodzina, przyjaźnie. Dla innych to rozwój zawodowy, pieniądze, dla jeszcze innych pasje, zainteresowania. Warto pamiętać, że w różnym okresie życia inne rzeczy są ważne i potrzebne.
I tu często popełniamy pierwszy błąd
Często to, na co się decydujemy, to, na czym skupiamy uwagę, jest podyktowane wzorowaniem się i podpatrywaniem innych. Chcemy mieć to samo ubranie, podobny samochód, podobne zarobki, podobne wakacje itd.
A przecież to co dobre dla innych, wcale nie musi być dobre dla nas. Tak więc praca nad szczęściem powinna zacząć się od świadomości siebie, swoich uczuć i potrzeb, od gotowości wzięcia za siebie odpowiedzialności. Żeby zacząć po coś sięgać, trzeba najpierw precyzyjnie określić, czego się chce. Warto przy tym rezygnować z zazdrości i patrzenia na innych, a zacząć pracę nad pielęgnowaniem wdzięczności i skupiania uwagi na tym, co mam.
To naprawdę złudne myślenie, że inni mają lepiej, łatwiej, że ktoś ma fajniejszą żonę, męża, dzieci, że ktoś ma fajniejszą pracę, łatwiejsze życie. Po pierwsze, nigdy nie wiemy, jaką drogę przechodzi właśnie człowiek, a po drugie – to nie nasza sprawa. Nauka kierowania uwagi na siebie, pracę nad sobą, swoją rzeczywistością da o wiele lepsze rezultaty. Jeżeli odkryjemy swoje prawdziwe potrzeby, zaczniemy dokonywać wyborów, które będą dla nas zdrowe, bezpieczne, rozwijające. Wtedy potrzeba kopiowania innych zniknie, bo nauka życia w zgodzie z sobą daję dużo radości i spokoju.
Doświadczam często tego, że ludziom ciężko jest dokonywać właściwych wyborów, bo boją się prawdy, szczerości względem siebie. Ludzie nauczyli się wkładać różne maski kreując swoją rzeczywistość na pozornie bardziej szczęśliwą. Współczesność czasów wcale w tej kwestii nie pomaga. W mediach społecznościowych widzimy uśmiechnięte twarze, zdjęcia, relacje ze spotkań, wyjazdów, wakacji. Wszystko przedstawione w pięknej aurze. Wtedy często ulegamy pokusie „też tak chcę”.
I wchodzimy w grę, którą ja nazywam pozornym szczęściem
Widzimy na zdjęciu radosną, uśmiechniętą osobę, w pięknej scenografii a tak naprawdę ten obraz często bardzo odbiega od rzeczywistej prawdy. Często ta prawda to smutek, żal, cierpienie, którego nie widać. Wtedy bardzo łatwo wpaść w pułapkę oddalania się od siebie, dokonywania niewłaściwych wyborów. To w takiej przestrzeni ludzie się gubią, błądzą, szukając pocieszenia w tym, co wcale nie służy: hazardzie, używkach, toksycznych relacjach. To wszystko oddala od siebie, od prawdy.
A tylko stając w prawdzie możemy zmienić swoją rzeczywistość
Dlaczego ukrywamy więc prawdę? Bo ścigamy się z innymi, bo nieświadomie rywalizujemy, bo boimy się, że nasza prawda nie jest wystarczająco dobra, bo wstydzimy się siebie, swoich doświadczeń, bo boimy się mówić o często długo skrywanym smutku, bo kopiujemy innych, licząc na to, że poczujemy takie samo szczęście jak to z obrazka. Ale ciężko iść przez życie w cudzych butach, które są niedopasowane, za ciasne, niewygodne a jedyny ich plus to ładny wygląd.
Dlatego tak ważne, aby nasze wybory były zgodne z naszymi realnymi potrzebami.
Co w takim razie robić, od czego zacząć?
Na początek odkryć siebie, swoje zalety i wady. Potem pracować nad autentyczną akceptacją, nad pogodzeniem się z przeszłością, nad przeżyciem nieprzyjemnych, trudnych emocji, często noszonych latami, a następnie nad obdarowaniem siebie szacunkiem i miłością. Potem jest już z górki. Człowiek świadomy i szanujący siebie będzie dokonywał wyborów, które są dla niego dobre, bezpieczne, rozwijające. Jeżeli taka praca nad sobą nie wychodzi samodzielnie wtedy warto skorzystać z pomocy specjalisty.
„Człowiek, który umie żyć w harmonii z samym sobą jest szczęśliwy”- Oskar Wilde
Opr. PP, fot. Revenu
