Zarówno kosmetyczka czy kosmetolog, jak i lekarz medycyny estetycznej dążą do tego, aby dbać o jak najlepszy wygląd swoich klientów lub pacjentów. Jednak realizują takie zadania przy użyciu różnych sposobów, technik i narzędzi. Warto wiedzieć, co wolno kosmetyczce, a czego absolutnie nie powinna się ona podejmować.
Kompetencje zawodowe kosmetyczki i lekarza medycyny estetycznej
Zabiegi pielęgnacyjne, które pozwalają na ujędrnianie, odżywianie i nawilżanie skóry, są zwykle domeną kosmetyczek. Natomiast inwazyjne zabiegi upiększające, m.in. liposukcja czy likwidacja laserowa naczyniaków, należą do kompetencji lekarzy medycyny estetycznej. Niemniej jest wiele innych zabiegów o różnym poziomie trudności wymagających wykorzystania różnych narzędzi i metod, które na przemian wykonują lekarze i kosmetyczki.
W Polsce prawo nie daje nam jednoznacznej odpowiedzi na pytanie o podział kompetencji pomiędzy tymi dwoma zawodami. To duży problem, który niesie ze sobą ryzyko nadużyć. Za główne kryterium podziału kompetencji przyjmuje się to, czy podczas wykonywanego u pacjenta zabiegu przekraczana jest tzw. granica skórno-naskórkowa. Tylko lekarze będą zatem podawać botoks, ponieważ wiąże się on z dokonywaniem iniekcji i jest to zabieg inwazyjny, a więc przyporządkowany do zadań lekarzy medycyny estetycznej. Z kolei w rękach kosmetyczki śmiało może się znaleźć urządzenie IPL do niwelowania niedoskonałości skóry, ale nie zawsze będzie mogła ona posłużyć się w swojej pracy laserem. Kosmetyczka może przeprowadzać depilację laserową czy usuwanie pajączków z kończyn, ale nie może wykonywać zabiegów ingerujących mocniej w skórę.
Przygotowanie merytoryczne
O ile lekarz medycyny estetycznej musi ukończyć wieloletnie studia na uczelni wyższej medycznej, o tyle kosmetyczką można zostać już w dwa lata po ukończeniu szkoły średniej. Wykształcenie średnie umożliwia młodym osobom kontynuowanie edukacji w dwuletniej szkole policealnej, m.in. w Białymstoku, i zdobycie tytułu technika usług kosmetycznych.
Kosmetyczna wykonuje pracę o charakterze higieniczno-estetycznym, diagnozując pacjentów pod kątem problemów kosmetycznych oraz dobierając i wykonując u nich odpowiednie zabiegi profilaktyczne lub lecznicze na twarz i całe ciało.
Technik usług kosmetycznych ponosi mniejszą odpowiedzialność w swojej działalności zawodowej niż lekarz medycyny estetycznej. Musi więc dysponować odpowiednią wiedzą i doświadczeniem, aby przeprowadzić poprawnie zabieg i umieć skutecznie udzielić pomocy w przypadku wystąpienia jakichkolwiek komplikacji.
Artykuł partnerski
