Czy kremacja zwłok przeczy nauce katolickiej i jest zabroniona przez Kościół?

Dom pogrzebowy

Kremacja, czyli ciałopalenie jest jednym ze sposobów pogrzebu zwłok. Cały proces spopielania odbywa się w nowoczesnych, przystosowanych do tego krematoriach, a prochy z należytym szacunkiem, albo zostają złożone w grobie, albo w tzw. kolumbariach, które znajdują się w specjalnie wydzielonych do tego miejscach na cmentarzach. Wokół kremacji zwłok narosło w ostatnich czasach w Polsce wiele emocji. Najczęściej związane jest to z nieznajomości stanowiska Kościoła w tej kwestii, jak również głęboko zakorzenioną tradycją grzebania zmarłych.

Wiele religii dopuszcza kremację zwłok, ale są i takie, które mają w tej kwestii albo mocne obostrzenia, albo wręcz zakazują tego typu pochówku. Podlasie to swego rodzaju tygiel kulturowy, więc przyjrzyjmy się jaki pogląd na ciałopalenie opisują następujące religie:

  • chrześcijaństwo (katolicyzm, prawosławie i protestantyzm),
  • judaizm,
  • islam,
  • hinduizm.

Katolicyzm jak chyba żadna inna religia zmieniał zdanie w sprawie kremacji zwłok. Na samym początku istniał całkowity jej zakaz. W wieku XVIII odezwały się głosy wnoszące o legalizację, ale do ich wysłuchania trzeba było czekać praktycznie do lat 60. XX wieku. Wówczas nastąpiło złagodzenie zakazu i Kościół zezwolił na kremację w wyjątkowych okolicznościach i pod warunkiem, że nie jest ona deklaracją niewiary w zmartwychwstanie ciała zmarłego. Od roku 1997 zezwala się za zgodą miejscowego biskupa na odprawianie mszy pogrzebowej nad urną.

W Polsce w roku 2011 Konferencja Episkopatu Polski wydała zalecenie, aby przed poddaniem ciała kremacji wszelkie zabiegi liturgiczne były dokonywane nad trumną z ciałem, spopielenie zaś nastąpiło po obrzędach. Od tego zalecenia są odstępstwa, na przykład w przypadku, gdy urna z prochami przybywa z zagranicy, lub nie sposób zebrać całej rodziny najpierw na obrzędach, a później, po spopieleniu zwłok — na pogrzebie.

Z powyższego trzeba wnioskować, że w dzisiejszej dobie nic nie stoi na przeszkodzie, aby katolik mógł zostać poddany kremacji i dostąpił kościelnego pochówku.

Wyznawcy prawosławia mają w tej materii znacznie gorzej. Cerkiew zdecydowanie zakazuje ciałopalenia, gdyż uważa je za deklarację niewiary w zmartwychwstanie po śmierci. Jedyne sytuacje dopuszczające kremację w prawosławiu to wybuch epidemii lub wyraźne zalecenie władz państwowych. Wówczas jednak nad skremowanymi ciałami nie odprawia się żadnych obrzędów religijnych.

Protestantyzm zaakceptował kremację jako sposób pochówku zgodny z wiarą już w latach 70. XIX wieku. Doszło nawet do tego, że w jednym z hrabstw w Anglii obowiązywał nakaz ciałopalenia przed pochówkiem. Dziś Kościół Protestancki dopuszcza nawet rozsypywanie prochów w tak zwanych ogrodach pamięci, czyli specjalnie wydzielonych do tego celu miejscach na cmentarzach.

Judaizm jest w sprawie kremacji chyba najbardziej podzieloną religią. O ile ortodoksi bardzo niechętnie uznają kremację, traktując ją jak obrządek pogański i bezszczeszczący zwłoki, o tyle reformatorzy zezwalają na taki rodzaj pochówku. Pomiędzy jest jeszcze opinia zezwalająca na ciałopalenie, ale pod warunkiem, że prochy spoczną w trumnie i odbędzie się zwyczajowy pogrzeb.

Islam zakazuje kremacji, pomimo wciąż toczących się sporów w tej kwestii. Wyznawcy tej religii mają jeden argument, który jest nie do zbicia. Otóż po ciałopaleniu nie da się, zgodnie z religią muzułmańską ułożyć ciała zmarłego tak, jak to jest wymagane, to znaczy twarzą zwróconą w kierunku Mekki.

Hinduizm od zawsze stosował kremację jako sposób pochówku. Wiąże się to nierozerwalnie z wiarą, że ludzkie ciało jest tylko „opakowaniem” duszy, więc po śmierci należy je spalić, aby umożliwić duszy osiągniecie wyzwolenia.

Warto na zakończenie przypomnieć, co stanowi polskie prawo w kwestii kremacji zwłok. Otóż spopielone ciało można pogrzebać w grobie ziemnym, murowanym lub katakumbach, albo zatopić w morzu.

Nie wolno:

  • przechowywać urny z prochami poza cmentarzami,
  • rozsypywać prochów na tzw. polach pamięci lub gdziekolwiek poza cmentarzami,
  • rozsypywać prochów na morzu (można je zatopić w zamkniętej urnie).

Centrum Pogrzebowe Szmurło poza tradycyjnymi metodami pochówku umożliwia spopielenie zwłok. W celu zasięgnięcia szczegółowych informacji prosimy o telefon lub bezpośredni kontakt z nami poprzez jeden z kilku naszych zakładów pogrzebowych na terenie Białegostoku.

Artykuł partnerski

Komentarze